کد مطلب:260386 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:309

تاریخ ولادت و نسب و اسم و لقب و کنیت امام
اسم شریف آن حضرت حسن، و كنیتش ابومحمد، و القاب شریفش: زكی و هادی و عسكری است، و پدر آن حضرت امام علی نقی (علیه السلام) و مادرش ام ولدی بود كه او را «حدیث» می گفتند، بعضی «سوسن» و بعضی «سلیل» می گفته اند، و آن عفیفه كریمه در نهایت صلاح و ورع و تقوا بوده است.

در تاریخ ولادت آن حضرت اشهر آن است كه در سال دویست و سی و دوم هجرت واقع شد، و بعضی سی و یك گفته اند، و روز ولادت اشهر آن است كه روز جمعه هشتم ماه ربیع الثانی، بعضی دهم ماه مذكور و بعضی شنبه چهارم نیز گفته اند، و شیخ مفید در ماه ربیع الاول دویست و سی هجرت نقل كرده.

مكان ولادت، مدینه مشرفه است، بعضی سر من رأی گفته اند.

و نقش خاتم آن حضرت به روایت فصول المهمه: سبحان من له



[ صفحه 1248]



مقالید السماوات و الارض، به روایت كفعمی: «انا لله شهید» بود.

در كتاب بصایر الدرجات به سند معتبر از حضرت صادق (علیه السلام) روایت كرده است كه: چون حق تعالی خواهد كه امامی را خلق كند، قطره ی آبی از زیر عرش به زمین می فرستد، و آن قطره بر میوه ای یا بر گیاهی قرار می گیرد، پس پدر امام آن گیاه یا آن میوه را تناول می نماید، و از آن قطره ی آب عرش نطفه آن امام منعقد می شود، چون منتقل به رحم مادر شد، بعد از چهل روز صدای مردم و سخن ایشان را می شنود، چون چهار ماه بر او می گذرد بر بازوی راستش این آیه را می نویسند: «و تمت كلمه ربك صدقا و عدلا لا مبدل لكلماته و هو السمیع العلیم» چون بر زمین فرود می آید، حق تعالی كنوز حكمت به او عطا می فرماید و او را به حلیه علم و وقار زینت می بخشد، و خلعت مهابت بر او می پوشاند، و چراغی از نور در دل او می افروزد كه آنچه در دلهای مردم است می داند، و به آن نور اعمال عباد را می داند، و بر كرده های ایشان مطلع می شود.



[ صفحه 1249]